Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βασίζεται σε αποτελέσματα από τη μελέτη Φάσης 3 ATTRACTION-3, μια μελέτη χρηματοδοτούμενη από την Ono Pharmaceutical Co., Ltd. στην Ιαπωνία, τα οποία έδειξαν στατιστικά σημαντική και κλινικά ουσιαστική βελτίωση της συνολικής επιβίωσης (OS) σε ασθενείς οι οποίοι έλαβαν nivolumab έναντι χημειοθεραπείας. Το προφίλ ασφάλειας για το nivolumab ήταν ευνοϊκό σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία και αντίστοιχο με το προφίλ ασφάλειας σε προηγούμενες μελέτες του nivolumab σε άλλους συμπαγείς όγκους.
«Η σημερινή έγκριση αποτελεί ένα κρίσιμης σημασίας ορόσημο για τα άτομα που ζουν με καρκίνωμα του οισοφάγου εκ πλακωδών κυττάρων, καθώς σηματοδοτεί την πρώτη φορά που μια θεραπευτική επιλογή ανοσοθεραπείας λαμβάνει έγκριση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τον συγκεκριμένο πληθυσμό ασθενών», δήλωσε ο Ian M. Waxman, M.D., επικεφαλής ανάπτυξης του τμήματος καρκίνων του γαστρεντερικού συστήματος της Bristol Myers Squibb. «Είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας στην προώθηση θεραπευτικών επιλογών για άτομα που ζουν με κάποια μορφή καρκίνου του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος και ανυπομονούμε να συνεργαστούμε με τους Ευρωπαίους εταίρους για να προσφέρουμε το nivolumab σε περισσότερους ασθενείς που κρίνονται κατάλληλοι για λήψη της θεραπείας και ενδεχομένως θα ωφεληθούν».
«Η έγκριση της πρώτης ανοσοθεραπείας σαν θεραπεία δεύτερης γραμμής για τους ασθενείς με πλακώδη καρκινώματα του οισοφάγου αναμένεται να βελτιώσει εντυπωσιακά την κλινική πορεία των ασθενών για τους οποίους, οι έως τώρα θεραπευτικές επιλογές ήταν
περιορισμένες και τις περισσότερες φορές ανεπαρκείς», δήλωσε ο Μιχάλης Καραμούζης, Ιατρός Παθολόγος – Ογκολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πέρα από τη συγκεκριμένη έγκριση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το nivolumab έχει λάβει έγκριση σε πέντε χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας, για τη δεύτερης γραμμής θεραπεία ασθενών με ανεγχείρητο προχωρημένο, υποτροπιάζον ή μεταστατικό καρκίνωμα του οισοφάγου εκ πλακωδών κυττάρων. Η Bristol Myers Squibb εκφράζει τις ευχαριστίες της στους ασθενείς και τους ερευνητές που συμμετείχαν στην κλινική μελέτη για τη σημαντική συμβολή τους.
Αποτελέσματα αποτελεσματικότητας και ασφάλειας της μελέτης ATTRACTION-3
Στη μελέτη Φάσης 3 ATTRACTION-3, όπου το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η συνολική επιβίωση (OS):
· Το nivolumab μείωσε τον κίνδυνο θανάτου κατά 23%, σε σύγκριση με χημειοθεραπεία μόνο [Λόγος Κινδύνου (Hazard Ratio/HR) 0,77· 95% Διάστημα Εμπιστοσύνης (Confidence Interval/CI): 0,62 έως 0,96· p=0,019].
· Η διάμεση συνολική επιβίωση (OS) με το nivolumab ήταν 10,9 μήνες (95% CI: 9,2 έως 13,3) σε σύγκριση με 8,4 μήνες (95% CI: 7,2 έως 9,9) με χημειοθεραπεία μόνο, καταδεικνύοντας βελτίωση 2,5 μηνών.
· Το ποσοστό συνολικής επιβίωσης 12 και 18 μηνών στο σκέλος θεραπείας με nivolumab ήταν 47% (95% CI: 40 έως 54) και 31% (95% CI: 24 έως 37), αντίστοιχα, έναντι 34% (95% CI: 28 έως 41) και 21% (95% CI: 15 έως 27) στο σκέλος της χημειοθεραπείας. Το όφελος επιβίωσης με nivolumab παρατηρήθηκε ανεξαρτήτως των επιπέδων έκφρασης του PD-L1 στον όγκο.
· Το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) ανάμεσα στα σκέλη θεραπείας με nivolumab και χημειοθεραπεία ήταν συγκρίσιμο, ανερχόμενο σε 19% (95% CI: 14 έως 26) και 22% (95% CI: 15 έως 29), αντίστοιχα.
· Η διάμεση διάρκεια ανταπόκρισης (DoR) για τους ασθενείς παρουσίασε σημαντική αύξηση στο σκέλος θεραπείας με nivolumab ανερχόμενη στους 6,9 μήνες (95% CI: 5,4 έως 11,1) έναντι 3,9 μηνών (95% CI: 2,8 έως 4,2) στο σκέλος της χημειοθεραπείας.
· Μια διερευνητική ανάλυση των αναφερόμενων από τον ασθενή εκβάσεων έδειξε σημαντική συνολική βελτίωση της ποιότητας ζωής με nivolumab έναντι χημειοθεραπείας. Λιγότερες σχετιζόμενες με τη θεραπεία ανεπιθύμητες ενέργειες
αναφέρθηκαν με το nivolumab έναντι χημειοθεραπείας. Το ποσοστό των σχετιζόμενων με τη θεραπεία ανεπιθύμητων ενεργειών οποιουδήποτε βαθμού ανήλθε σε 66% για τους ασθενείς που έλαβαν nivolumab σε σύγκριση με 95% για τους ασθενείς που έλαβαν χημειοθεραπεία. Οι ασθενείς στο σκέλος της θεραπείας με nivolumab παρουσίασαν επίσης χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης σχετιζόμενων με τη θεραπεία ανεπιθύμητων ενεργειών Βαθμού 3 ή 4 σε σύγκριση με τους ασθενείς στο σκέλος χημειοθεραπείας (18% έναντι 63%). Το ποσοστό των ασθενών που παρουσίασαν σχετιζόμενες με τη θεραπεία ανεπιθύμητες ενέργειες που οδήγησαν σε διακοπή της θεραπείας ήταν παρόμοιο και στα δύο σκέλη (9%).