Στη σημερινή «ώρα του Πρωθυπουργού», ο κ. Μητσοτάκης, απαντώντας στην κριτική του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Τσίπρα για την διαχείριση της αμφισβήτησε την ακρίβεια των στοιχείων που αφορούν την υπερβάλλουσα ή πλεονάζουσα θνησιμότητα (excess mortality) στη χώρα μας, την αύξηση δηλαδή των θανάτων κατά το 2020 σε σχέση με το μέσο όρο θανάτων της προηγούμενης πενταετίας.
O τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ότι αυτά στοιχεία δεν είναι «μαγειρεμένα». Αντιθέτως έχουν προκύψει από ερευνητική δουλειά του Κέντρου Έρευνας και Εκπαίδευσης στη Δημόσια Υγεία, την Πολιτική Υγείας και την ΠΦΥ (ΚΕΠΥ) που έχει έδρα του τη Θεσσαλονίκη και με την επιστημονική επιμέλεια των κκ. Η. Κονδύλη και Α. Μπένου, καθηγητών Δημόσιας Υγείας.
Και έχουν δημοσιευτεί στην έκδοση «COVID-19, πανδημία και οι σύγχρονες απειλές στη δημόσια υγεία», εκδόσεις Τόπος. Υπάρχει επίσης άρθρο δημοσιευμένο στο επιστημονικό περιοδικό Public Health Journal, με τίτλο “Essential public healthcare services utilization and excess non -covid-19 mortality in Greece” (βλ. εδώ)
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία από το BI του Υπουργείου Υγείας η τακτική δραστηριότητα των νοσοκομείων (εξωτερικά-απογευματινά ιατρεία) μειώθηκε το 2020 κατά 35%, με 3,9 εκ. επισκέψεις λιγότερες σε σχέση με το 2019 και 108.000 λιγότερες χειρουργικές επεμβάσεις.
«Αυτή η «κοβιντοποίηση» του ΕΣΥ είχε ως τραγικό αποτέλεσμα την αύξηση θνησιμότητας στην Ελλάδα το 2020, δηλαδή τους επιπλέον 8405 θανάτους που σημειώθηκαν (σε σχέση με το μέσο όρο της προηγούμενης 5ετίας), εκ των οποίων το 45% αφορούσε μη covid περιστατικά και τα οποία λόγω αποδιοργάνωσης του ΕΣΥ δεν αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Επειδή λοιπόν αυτά τα πραγματικά στοιχεία, προϊόν επιστημονικής έρευνας από ειδικούς στη Δημόσια Υγεία, ενοχλούν τον κ. Μητσοτάκη και επιβεβαιώνουν την τεκμηριωμένη κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τόσο το χειρότερο για τα στοιχεία και για το ΣΥΡΙΖΑ που τα επικαλείται. Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης απαξιώνει την Επιστήμη και τα δεδομένα της. Το μείζον πρόβλημα είναι ότι δεν έχει την παραμικρή διάθεση αναγνώρισης της τραγικής πραγματικότητας, αναστοχασμού και διορθωτικών κινήσεων με βάση τις καλές πρακτικές άλλων χωρών. Και αυτό είναι υγειονομικά και κοινωνικά εγκληματικό» κατέληξε ο κ. Ξανθός.