Αντικείμενο της συνάντησης αποτέλεσε η υγειονομική κάλυψη των ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων (πρόσφυγες, μετανάστες, ρομά, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, διαμένοντες σε ξενώνες κ.α.) και η συμβολή των ανθρωπιστικών οργανώσεων στη διαχείριση της πανδημίας. Στο πλαίσιο της σύσκεψης αναδείχθηκαν σημαντικές διαστάσεις της υγειονομικής κρίσης η οποία πλήττει σφοδρότερα τους πληθυσμούς ειδικής ευαλωτότητας.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της συνάντησης, επισημάνθηκε η αναίρεση της καθολικότητας στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και φάρμακα, η απουσία επιδημιολογικής επιτήρησης στους συγκεκριμένους πληθυσμούς, τόσο για τον Covid-19 όσο και για τη λοιπή νοσηρότητα, το οποίο, όπως ειπώθηκε, προκάλεσε «μία μαύρη τρύπα στη Δημόσια Υγεία».
Επιπλέον τονίστηκε η έλλειψη θεσμικού συντονισμού μεταξύ κρατικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών, η έλλειψη ενός γενικότερου πολιτικού σχεδιασμού ως προς τις ασθενέστερες ομάδες του πληθυσμού.
Κύριο και εύλογο αίτημα της ανθρωπιστικής οργάνωσης αποτελεί η ανάγκη να αξιοποιηθούν τα Πολυϊατρεία των ΓτΚ ως εμβολιαστικά κέντρα στα οποία εξάλλου έχουν πρόσβαση και σχέση εμπιστοσύνης εκατοντάδες εγγεγραμμένοι «ωφελούμενοι». Ακόμη προκύπτει η ανάγκη να ενεργοποιηθούν η γνώση και η εμπειρία των δομών της οργάνωσης στην προσέγγιση των περιθωριοποιημέων πληθυσμών έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι επιφυλάξεις στον εμβολιασμό μέσω στοχευμένων κοινοτικών παρεμβάσεων.