«Τα ευρήματα της μελέτης αυτής μπορούν να μας βοηθήσουν να σχεδιάζουμε καλύτερες εξετάσεις αίματος που βασίζονται στους βιοδείκτες που χρησιμοποιούνται στην ανοσο-ογκολογία» δήλωσε ο Young Kwang Chae, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Northwestern, στο Τμήμα Ηπατολογίας και Ογκολογίας που συμμετείχε στην μελέτη.
Η μονοθεραπεία με ατεζολιζουμάμπη, μια θεραπεία σημείου ελέγχου του ανοσοποιητικού, είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τους ασθενείς που έχουν τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), των οποίων οι όγκοι υφίστανται αναστολή του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου.Το PD-L1(πρωτεΐνη), ο προγραμματισμένος υποκαταστάτης θανάτου 1 επίσης γνωστός ως σύμπλεγμα διαφοροποίησης 274 ή Β7 το ομόλογο 1 είναι μια πρωτεΐνη που στον άνθρωπο κωδικοποιείται από το γονίδιο CD274. Όταν το PD-L1 είναι εγκλωβισμένο μέσα στο εσωτερικό ενός κυττάρου, δίνει εντολή στα Τ- κύτταρα που περιστρέφονται να αφήσουν το κύτταρο μόνο του. Αρκετοί καρκίνοι έχουν ρυθμίσει το PD-L1 με τέτοιο τρόπο ώστε να βοηθάει τα καρκινικά κύτταρα να κρύβονται από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Παρόλα αυτά, η βιοψία είναι απαραίτητη για να καθορίσει αν τα επίπεδα του PD-L1 είναι τόσο όσα έχει το 30% των ασθενών με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), καθώς μπορεί να μην υπάρχει αρκετά καλή ποιότητα ιστού κατάλληλη για βιοψία και διάγνωση για ακριβείς αναλύσεις βιοδεικτών.
Για αυτό ακριβώς το λόγο είναι σημαντική η ανάπτυξη ενός βιοδείκτη που θα προβλέπει την ανταπόκριση του οργανισμού στην ανοσοθεραπεία σύμφωνα με τον Chae,ο οποίος είναι επίσης μέλος του Robert H. Lurie Comprehensive Cancer Center της Πανεπιστημίου του Northwestern.
Στην δοκιμή, στην οποία ήταν εγγεγραμμένοι 153 ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC),οι ερευνητές ανέλυσαν το DNA του όγκου αλλά και τις μεταλλάξεις που τυχόν φέρει. (τσέκαραν το Μεταλλαγμένο Φορτίο του Όγκου). Οι καρκίνοι που έχουν υψηλό TMB σχετίζονται με θετική ανταπόκριση στις θεραπείες με αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου.
Από τους ασθενείς οι 28 είχαν υψηλό επίπεδο TMB, γεγονός που τους καθιστούσε κατάλληλη τη μονοθεραπεία με ατεζολιζουμάμπη, την ώρα που 91 ασθενείς είχαν χαμηλά επίπεδα TMB. Όσοι είχαν μεγαλύτερα επίπεδα TMB είναι ελαφρώς μεγαλύτεροι σε ηλικία και ανάμεσά τους υπήρχαν περισσότεροι καπνιστές.
Όλοι οι ασθενείς που έκαναν μονοθεραπεία με ατεζολιζουμάμπη και τα επίπεδα ανταπόκρισης στην θεραπεία ήταν πολύ μεγαλύτερα σε όσους είχαν υψηλό TMB , κατά 35,7% σε σύγκριση με μόλις 5.5% με την ομάδα που είχε χαμηλό επίπεδο TMB. Οι ασθενείς με υψηλό TMB είχαν επίσης μεγαλύτερη επιβίωση από εκείνους με χαμηλότερο TMB.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι είναι σημαντική η μέτρηση της TMB στο DNA των καρκινικών κυττάρων καθώς πρόκειται για ζωτικής σημασία επιλογή για τους ασθενείς και την ανοσοθεραπεία με αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου σύμφωνα με όσα εξηγούν οι επιστήμονες.
