Το 1941 οι δυτικές συμμαχικές δυνάμεις παλεύοντας κατά των δυνάμεων του φασισμού και του μιλιταρισμού ένωσαν τις επιστημονικές τους δυνάμεις σε ένα άκρως απόρρητο πρόγραμμα (Manhattan Project) για τη δημιουργία ατομικής βόμβας με σκοπό να αποτρέψουν τη νίκη των τελευταίων που τότε δεν ήταν αδιανόητη.
Αυτό το ιστορικό προηγούμενο επικαλείται το έγκυρο επιστημονικό περιοδικό SCIENCE σε κύριο άρθρο του. Ειδικότερα, αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον 44 εμβόλια κατά του κορωνοϊού είναι στα πρώτα στάδια δημιουργίας σε όλο τον κόσμο. Ο αθρογράφος θεωρεί ότι εάν θέλουμε να μεγιστοποιήσουμε τις ελπίδες επιτυχίας δεν αρκούν αυτές οι αποσπασματικές προσπάθειες.
Στο άρθρο τονίζεται η ανάγκη να γίνει κοινή χρήση των διαθέσιμων πληροφοριών και πόρων και αφού διαπιστωθεί ποια πιθανά εμβόλια έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας, να επικεντρωθούν οι προσπάθειες σε αυτά. Στη συνέχεια, οι δοκιμές θα πρέπει να γίνονται παράλληλα και όχι διαδοχικά και σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες (πλούσιες και αναπτυσσόμενες χώρες, νέοι και ηλικιωμένοι κ.λπ.) προκειμένου να προστατευτούν τελικά όλοι. Χρειάζεται ταυτοχρόνως να υπάρξει συνεργασία με τις διοικητικές αρχές ώστε οι απαιτούμενες άδειες να δοθούν σύντομα και για να παραχθούν επαρκείς ποσότητες εμβολίων, διαθέσιμες σε όλους και όχι μόνο σε αυτούς που θα δώσουν τα περισσότερα χρήματα για να τα αγοράσουν. Τέλος, τονίζεται η ανάγκη για συντονισμένη χρηματοδότηση αφού το κόστος είναι μεγάλο και για κάθε εγκατάσταση δημιουργίας εμβολίου απαιτούνται 500 εκατομμύρια δολλάρια.
Προς την κατεύθυνση αυτή, το περιοδικό SCIENECE προτείνει τη δημιουργία ενός επιστημονικού συμβουλευτικού μηχανισμού υπό την εποπτεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Κάτι τέτοιο όμως θα απαιτήσει την πολιτική βούληση των ηγετών των χωρών του G7 και G20 και την εμπλοκή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το άρθρο καταλήγει τονίζοντας ότι αυτό που διακυβεύεται είναι η παγκόσμια ασφάλεια και ότι "στην κούρσα για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο εμβόλιο, πρέπει να βγουν όλοι κερδισμένοι".