Οι πιθανότητες περιελάμβαναν κύστη, ινώδη δυσπλασία, ή τεράτωμα, το οποίο μπορεί να συμβεί όταν το ένα από τα δύο δίδυμα έμβρυα «απορροφά» το άλλο κατά τη διάρκεια της κύησης.
Μόλις το κοριτσάκι γεννήθηκε οι γιατροί κατάλαβαν ότι η μάζα που είχαν δει οι γιατροί από το α' τρίμηνο της κύησης, ήταν στην πραγματικότητα ένα μικρό δεύτερο στόμα. Είχε το δικό του χείλος, κοιλότητα, δόντια ακόμα και μια μικρή γλώσσα που κουνιόταν συγχρονισμένα με την κύρια γλώσσα στο κανονικό στόμα του βρέφους καθώς έτρωγε.
ΠΡΟΣΟΧΗ σκληρές εικόνες
Tο δέρμα γύρω από αυτό το δεύτερο στόμα άλλαζε ελαφρώς υφή, όπως σημείωσαν οι γιατροί από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, και παρήγαγε ένα διαυγές υγρό, που υποθέτουν ότι ήταν σάλιο.
Ευτυχώς για το μωράκι, το δεύτερο στόμα δεν προκαλούσε προβλήματα με την αναπνοή, ή την ικανότητά του να τρέφεται. Δεν ήταν καν συνδεδεμένο με το κεντρικό στόμα της, το οποίο λειτουργούσε κανονικά.
Μετά την επέμβαση:
Διπροσωπία: Η πάθηση πίσω από τη δημιουργία του δεύτερου στόματος
Η σπάνια πάθηση με την οποία γεννήθηκε το βρέφος ονομάζεται διπροσωπία. Είναι ουσιαστικά το φαινόμενο κατά το οποίο τμήματα της δομής προσώπου ή/και του κεφαλιού δημιουργούνται σε «αντίγραφα».
Είναι μια πολύ σπάνια πάθηση. Μόνο 35 περιπτώσεις έχουν καταγραφεί στον άνθρωπο από το 1900. Στην ακραία της μορφή, αυτή η πάθηση μπορεί να οδηγήσει σε ένα πλήρες αντίτυπο του προσώπου, όπως έχουμε δει να συμβαίνει σε ζώα. Αλλά όταν πρόκειται για αντίγραφα που αφορούν μόνο μία περιοχή του προσώπου, συνήθως πρόκειται για τμήματα προσώπου.
Η διπροσωπία εμφανίζεται πιο συχνά στα κορίτσια αλλά οι επιστήμονες δεν έχουν βρει το γιατί μέχρι σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση οι γιατροί τελικά αφαίρεσαν το δεύτερο στόμα από το μωράκι. Συνολικά, απομάκρυναν μερικούς μυς, οστά, βλεννογόνο του στόματος και τον ιστό του οισοφάγου, καθώς και έναν σιελογόνο αδένα και έξι μη αναπτυγμένα δόντια, ενώ ταυτόχρονα διατήρησαν ανέπαφα τα νεύρα του προσώπου του μωρού.
H σπάνια πάθηση μελετήθηκε και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση BMJ Case Reports.
Πηγή: https://www.sciencealert.com