Σοβαρές επιπτώσεις στην πρόσβαση των ασθενών σε φάρμακα, καινοτόμα αλλά και σκευάσματα που ήδη κυκλοφορούν στη χώρα θα έχει η διάσπαση της δαπάνης του ΕΟΠΥΥ για τα εξωνοσοκομειακά φάρμακα, προειδοποιεί ο ΣΦΕΕ με ανακοίνωση του.
Οι Υπουργικές Αποφάσεις που θα πλαισιώσουν τις νομοθετικές αλλαγές που ψηφίστηκαν πρόσφατα για τη φαρμακευτική πολιτική είναι έτοιμες, ενώ ολοκληρώνεται και εκείνη που συγκεντρώνει και τις περισσότερες αντιδράσεις, η ΥΑ που αφορά στη διαίρεση της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης (διαβάστε σχετικά).
Αυτή η διάσπαση, τόσο το ποσοστό που θα αναλογεί δηλαδή στα δύο μέρη της δαπάνης, τα φάρμακα κοινότητας, που πωλούνται στα ιδιωτικά φαρμακεία και τα λεγόμενα Φάρμακα Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ), τα οποία είναι κυρίως καινοτόμα φάρμακα για σοβαρές παθήσεις, όσο και η μεθοδολογία, σε συνδυασμό με την απουσία διαρθρωτικών αλλαγών, εκτιμάται πως θα οδηγήσει τελικά σε περαιτέρω πίεση του συστήματος υγείας και αδυναμία πρόσβασης των ασθενών σε θεραπείες.
«Μετά από την πρόσφατη εισαγωγή νέων υποχρεωτικών εκπτώσεων για τα φαρμακευτικά προϊόντα, αναλώνεται αυτές τις ημέρες φαιά ουσία για τον διαχωρισμό του ανεπαρκέστατου συνολικού προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ σε δυο τμήματα, στα προϊόντα του Ν. 3816 και στα προϊόντα ιδιωτικού φαρμακείου.
Η διάσπαση του «ανεπαρκούς» μόνο στο «ανεπαρκέστερον» μπορεί να οδηγήσει και πουθενά αλλού», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΣΦΕΕ και δηλώνει την πλήρη αντίθεσή του στο διαχωρισμό του προϋπολογισμού, «εφόσον παραμένει στα παρόντα επίπεδα που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στις φαρμακευτικές ανάγκες του Ελληνικού πληθυσμού παρά μόνο στους λογιστικούς υπολογισμούς των υπουργείων Υγείας και Οικονομικών».
«Και ενώ συμβαίνουν αυτά, και ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει ουσιαστική διάθεση χρηματοδότησης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, δεν εισάγεται κανένα απολύτως μέτρο για τον καλύτερο έλεγχο της ζήτησης φαρμάκων και κυρίως για το μίγμα χρήσης φαρμάκων από τους θεράποντες ιατρούς και ασθενείς (δηλαδή ποια και πόσα φάρμακα χρησιμοποιούνται, σε ποιες παθήσεις, με ποια συχνότητα και πόσο αυτό καθοδηγείται από το θεραπευτικό αποτέλεσμα σε σχέση με το κόστος)», σημειώνουν οι εκπρόσωποι των φαρμακευτικών επιχειρήσεων και προσθέτουν πως «το αποτέλεσμα είναι πως η «πολυδιαφημισθείσα» μείωση του μηχανισμού αυτόματων επιστροφών (clawback) ως δέσμευση της πολιτείας στο πλαίσιο του πλάνου ανασυγκρότησης, υλοποιείται ως συγκάλυψη μέσω μετατροπής ποσών clawback σε rebate ή μέσω προπληρωμής του στο πλαίσιο εξοντωτικών διαπραγματεύσεων».
«Η βιωσιμότητα του συστήματος υγείας και η πρόσβαση των ασθενών στα μελλοντικά καινοτόμα ή ακόμη και σε παρόντα φάρμακα, τίθεται εν αμφιβόλω», καταλήγει ο Σύνδεσμος.