Όταν απαιτείται η παροχή φυσικοθεραπευτικών υπηρεσιών, τότε ο φυσικοθεραπευτής αξιολογεί τον ασθενή και θεσπίζει κοινούς στόχους, ώστε να συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του, αλλά και στην αποτελεσματική διαχείριση των συνυπαρχόντων ασθενειών. Ανάλογα με το πρόβλημα του ασθενή, χρησιμοποιεί διαφορετικές τεχνικές για να τον ανακουφίσει αλλά και για να διατηρήσει την ανεξαρτησία του για μεγαλύτερο διάστημα, για να διατηρηθεί ο αυτοσεβασμός του και για να μειωθεί η επιβάρυνση των οικείων του που τον φροντίζουν.
Α) κινησιοθεραπεία, που συμβάλλει στη μείωση του πόνου, της κόπωσης, της μυϊκής αδυναμίας, του λεμφοιδήματος, της κατάθλιψης , δυσκοιλιότητας και αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόληψης των δυσκαμψιών και των κατακλίσεων.
Β) τεχνικές χαλάρωσης, που συμβάλλουν στη μείωση του πόνου, του άγχους και της δύσπνοιας,
Γ) επανεκπαίδευση των λειτουργικών δραστηριοτήτων, που συμβάλλει στη μείωση του πόνου και της κόπωσης, ενώ καθιστά τον ίδιο λειτουργικά ανεξάρτητο,
Δ) τεχνικές μάλαξης, οι οποίες συμβάλλουν στη μείωση του άγχους, της ναυτίας και της δυσκοιλιότητας,
Ε) αναπνευστικές ασκήσεις, που συμβάλλουν εκτός από τη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας και στη μείωση του άγχους και της δύσπνοιας,
Ζ) φυσικά μέσα, που συμβάλλουν στην μείωση του πόνου, της μυϊκής αδυναμίας και της ναυτίας.
Η) Την τοποθέτηση του σώματος και των μελών των κατακεκλιμένων ασθενών σε ειδικές θέσεις, για την αποφυγή των κατακλίσεων και επίσης εκπαιδεύει τα οικεία πρόσωπα, για την ορθή θέση του σώματος και των μελών, με σκοπό την αποφυγή των κατακλίσεων».
Σύμφωνα με τον Π.Σ.Φ., θα πρέπει να νομοθετηθεί η αναλογία του επιστημονικού προσωπικού ανά κλίνη για τη νοσοκομειακή αλλά και για την μετανοσοκομειακή φροντίδα σε εσωτερικές δομές και να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση των υπηρεσιών που παρέχονται στην οικία των ασθενών.
Προτείνεται επίσης η παρουσία ενός (1) Φυσικοθεραπευτή για κάθε 15 κλίνες νοσηλείας.
Παράλληλα, ο Π.Σ.Φ. συστήνει την
ενίσχυση της διασύνδεσης των υφιστάμενων δημόσιων δομών που παρέχουν υπηρεσίες φυσικοθεραπείας αλλά και των ιδιωτών Φυσικοθεραπευτών που παρέχουν υπηρεσίες με τη συλλογική σύμβαση του Π.Σ.Φ. με τον ΕΟΠΥΥ, αλλά και των ιδιωτών με τις υφιστάμενες δομές του
ΕΣΥ, των προνοιακών δομών χρονίως πασχόντων που ανήκουν στο Υπουργείο Εργασίας, των ΤΟΜΥ και των κινητών μονάδων μονάδες υγείας και κυρίως με τις Δομές Ανακουφιστικής Φροντίδας Ασθενών (Δ.Α.Φ.Α.) που θα δημιουργηθούν, καθώς, για τον Π.Σ.Φ. η διασύνδεση είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί αυτή τη στιγμή παρατηρείται πως υπάρχουν ασύνδετες νησίδες χωρίς ένα κοινό σχέδιο για την Υγεία και την αποκατάσταση.
Τέλος, ο Π.Σ.Φ. προτείνει την ενίσχυση της δια βίου εκπαίδευσης των Φυσικοθεραπευτών σε θέματα Ανακουφιστικής Φροντίδας, την ένταξη ανανεωμένων μαθημάτων στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, αλλά και την ενημέρωση στο ευρύ κοινό για τη σημασία της ανακουφιστικής φροντίδας και το ρόλο του φυσικοθεραπευτή και άλλων επαγγελματιών στη διεπιστημονική ομάδα που την απαρτίζει.
Για τον Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών, η Πρόσβαση στην ανακουφιστική φροντίδα δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε μια κλειστή ομάδα ασθενών, αλλά θα πρέπει να είναι ανοικτή σε κάθε ασθενή που υποφέρει από σοβαρά ή απειλητικά για τη ζωή προβλήματα υγείας.
Επίσης, ο Π.Σ.Φ. θεωρεί πολύ σημαντικό η ανακουφιστική φροντίδα να είναι προσβάσιμη στην κοινότητα και στα σπίτια των ασθενών, καθώς οι περισσότεροι πόνοι μπορούν να ανακουφιστούν με τον φθηνό, ασφαλή και αποτελεσματικό συνδυασμό φαρμάκων και Φυσικοθεραπείας.
