Με βάση τα στοιχεία που παρουσίασε η κυρία Κατερίνα Νομίδου, μέλος της Επιτροπής Ψυχικής Υγείας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Κε.Σ.Υ.) και της «Επιτροπής Μόνιμης για την Παρακολούθηση της Υλοποίησης του Σχεδιασμού για την Ψυχική Υγεία» του Υπουργείου Υγείας, σήμερα. . , καταγράφονται πάνω από 2.500.0000 ασθενείς με ψυχικές διαταραχές (και από αυτούς περίπου οι 50.000 εμφανίζουν σοβαρή αναπηρία) , με την πλειονότητα να δαπανήσει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για τη θεραπεία από την τσέπη του.
Σύμφωνα με όσα παρουσιάστηκαν στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασθενών, η Ελλάδα κατέχει την 4η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ελλιπή κάλυψη των δαπανών υγείας των πολιτών της σύμφωνα με τα νούμερα του 2019. Τα ίδια νούμερα επιβεβαιώνει και μια άλλη μελέτη η οποία υποστηρίζει ότι σε επίπεδο ατόμου το ποσό που ξοδεύτηκε το 2020 ήταν 1.569 ευρώ, εκ των οποίων τα 567 ευρώ καλύφθηκαν από τον ίδιο τον ασθενή.
Το σύστημα της δημόσιας ψυχικής υγείας δεν καλύπτει πάντα επαρκώς τις ανάγκες που υπάρχουν, ενώ δημόσιες υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης είναι ανεπαρκής στην πλειοψηφία τους και οδηγούν πολλές φορές τους ασθενείς σε ιδιωτικές δομές. Σύμφωνα με την ανάλυση της κ. Νομίδου, ένας ασθενής για μία συνεδρία θα δαπανήσει 60 ευρώ, γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει να δουλεύει 11 ώρες και 20 λεπτά για 1 ώρα ψυχοθεραπείας σε ιδιωτικό γιατρό.
Που «πάνε» οι κρατικές δαπάνες για την ψυχική υγεία
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το βέλτιστο μείγμα υπηρεσιών ψυχικής υγείας περιλαμβάνει μεγαλύτερη ενασχόληση με την αυτο-φροντίδα, έπειτα την άτυπη κοινωνική φροντίδα, ψυχιατρικές υπηρεσίες σε γενικά νοσοκομεία, κοινοτικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας και λιγότερη ενασχόληση με τις εγκαταστάσεις μακράς διαμονής.
Το 2020 σε μια έκθεση που έγινε για την κατάσταση της υγείας στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή φανερώθηκε ότι το ποσό που ξοδεύεται, είναι λίγο διαφορετικό από το «μοντέλο» του ΠΟΥ.
Με βάση τα στοιχεία που παρουσίασε η κ. Νομίδου, ένα μεγάλο ποσό «αφιερώνεται» στην ενδονοσοκομειακή αντιμετώπιση και τα φάρμακα, ένα 22% σε ασθενείς που εξυπηρετούνται στα εξωτερικά ιατρεία, ένα 2% στην μακροχρόνια φροντίδα ατόμων με μεγάλη ανάγκη, και μόνο 1% στο κομμάτι της πρόληψης, που όπως τονίστηκε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, έχει ιδιαίτερη σημασία.
«Τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας δεν είναι μόνο εκείνα με σχιζοφρένεια, ψυχώσεις, διπολική διαταραχή και μείζων κατάθλιψη τα οποία αντλούν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων στον τομέα της υγείας, αλλά είναι και πάρα πολλά άλλα. Ο ΠΟΥ ήδη από το 1999 είχε πει ότι πρέπει να σταματήσουμε να εστιάζουμε μόνο στους ψυχικά ασθενείς, αλλά θα πρέπει να δώσουμε βάση στην ψυχική υγεία όλων των πολιτών δίνοντας ταυτόχρονα ιδιαίτερη βαρύτητα στην κοινωνική ενσωμάτωση ιδιαίτερα αποκλεισμένων ομάδων» είπε η κ. Νομίδου χαρακτηριστικά.
Τέλος, σημείωσε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Υπουργείου Υγείας για τη διαμόρφωση Σχεδίου βελτίωσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας της χώρας, το πρόβλημα παραμένει, καθώς όπως ειπώθηκε: «επρόκειτο για ένα να μη κοστολογημένο Σχέδιο, χωρίς κοστολογημένες δράσεις (στην πλειοψηφία του), ενώ λείπει και ένα σαφές όραμα για τη μεταρρύθμιση του συστήματος ψυχικής υγείας, μιας και τα τελευταία χρόνια, η οικονομική κρίση και η πανδημία της COVID-19, είχαν ως αποτέλεσμα τη σημαντική μεταρυθμιστική κόπωση μεταξύ των πολιτικών ηγεσιών, των ΕΨΥ, των πολιτών και των ασθενών. . και φροντιστών τους, αλλά και της κοινωνίας γενικά».
Διαβάστε επίσης:
Η εξήγηση για την εμφάνιση ψυχώσεων στις γυναίκες στη μέση ηλικία
Θλίψη ή Κατάθλιψη: Πώς θα καταλάβετε από τι πάσχετε