Η κορτιζόλη είναι μια ορμόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια, δύο μικρούς αδένες που βρίσκονται δίπλα στα νεφρά. Σε φυσιολογικά επίπεδα είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία του οργανισμού καθώς παίζει σημαντικό μεταβολικό ρόλο, ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, επιδρά ευεργετικά στην καρδιακή υγεία και το ανοσοποιητικό.
Υψηλά επίπεδα κορτιζόλης προκύπτουν είτε ενδογενώς, όταν δηλαδή τα επινεφρίδια δυσλειτουργούν είτε εξαιτίας φαρμακευτικής αγωγής που περιέχει ουσίες παρόμοιες με την κορτιζόλη (γλυκοκορτικοειδή) και χορηγείται σε υψηλές δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πότε προκύπτει το σύνδρομο
Σε κανονικές ποσότητες, η κορτιζόλη βοηθά το σώμα να διατηρήσει την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε φυσιολογικές τιμές, να μειώσει τους δείκτες φλεγμονής ενώ μεταξύ άλλων συνεισφέρει και στην διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων νατρίου στο σώμα. Είναι επίσης η ορμόνη που σχετίζεται άμεσα με τον μηχανισμό αντίδρασης του σώματος στο στρες.
Το σύνδρομο Cushing προκύπτει όταν στον οργανισμό συσσωρεύονται υπερβολικές ποσότητες κορτιζόλης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, επηρεάζει περίπου τρεις φορές περισσότερο τις γυναίκες και εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα ηλικίας 20 έως 50 ετών. Αν και θεωρείται σχετικά σπάνιο, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο πραγματικός αριθμός των ατόμων που υποφέρουν από αυτό είναι άγνωστος καθώς πολλοί παραμένουν αδιάγνωστοι.
«Στο σύνδρομο Cushing, υπάρχουν κλινικά σημάδια που υποδεικνύουν ότι το σώμα έχει υπερβολική κορτιζόλη», εξηγεί η Δρ Lisa Nachtigall, κλινική διευθύντρια του Κλινικού Κέντρου Νευροενδοκρινών & Υπόφυσων Όγκων στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. «Μόλις διαγνωστούν υψηλά επίπεδα κορτιζόλης, το επόμενο βήμα είναι να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό», προσθέτει η ίδια.
Ποιοι παράγοντες οδηγούν στο σύνδρομο Cushing;
Η πιο κοινή αιτία, είναι η μακροχρόνια χρήση γλυκοκορτικοειδών. Τα γλυκοκορτικοειδή είναι στεροειδή που χρησιμοποιούνται για θεραπεία πολλών παθήσεων όπως το άσθμα, ο καρκίνος, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, ο Λύκος, πόνοι στις αρθρώσεις και ρευματοειδής αρθρίτιδα. Είναι επίσης φαρμακευτική αγωγή που δίνεται σε περιπτώσεις μεταμόσχευσης για την πρόληψη της απόρριψης μοσχεύματος. Τα πιο συνηθισμένα γλυκοκορτικοειδή είναι η κορτιζόνη, η πρεδνιζόνη, η δεξαμεθαζόνη και η πρεδνιζολόνη.
Λιγότερο συχνά, το σύνδρομο Cushing εμφανίζεται όταν το ίδιο το σώμα παράγει υπερβολική ποσότητα κορτιζόλης. Σε αυτή την περίπτωση υπεύθυνος είναι συνήθως ένας μη καρκινικός όγκος στην υπόφυση, μολονότι σε κάποιες περιπτώσεις όγκοι σε άλλα μέρη του σώματος μπορεί επίσης να οδηγήσουν στο σύνδρομο ενώ και τα ίδια τα επινεφρίδια ενδέχεται σε παθολογικές καταστάσεις να κρύβονται πίσω από την υπερέκκριση κορτιζόλης.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου Cushing περιλαμβάνουν:
- αύξηση βάρους, ειδικά γύρω από την κοιλιά
- στρογγυλεμένο πρόσωπο
- εναπόθεση λίπους στο πίσω μέρος του λαιμού
- μωβ ή κόκκινες ραγάδες, συνήθως γύρω από την κοιλιά, το στήθος και τις μασχάλες
- μώλωπες χωρίς άλλη αιτία
- υπέρταση
- υψηλό σάκχαρο
- μυϊκή αδυναμία
- οστεοπόρωση
- κατάθλιψη και πνευματική σύγχιση
- υπερβολική τριχοφυΐα στο πρόσωπο στις γυναίκες
- στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες
Αν το σύνδρομο δεν αντιμετωπιστεί, αυξάνει τον κίνδυνο υπέρτασης, διαβήτη, σκελετικών καταγμάτων, θρόμβων αίματος, καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού και λοιμώξεων.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Καθώς τα συμπτώματα του συνδρόμου Cushing είναι κοινά πολλών άλλων παθήσεων, συχνά η διάγνωση είναι δύσκολη.
Η Δρ Nachtigall επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από συμπτώματα για χρόνια πριν τελικά διαγνωστούν. «Δυστυχώς, το σύνδρομο Cushing δεν είναι εύκολο να διαγνωστεί», λέει, «κάτι που μπορεί να είναι εξαιρετικά απογοητευτικό για τους ασθενείς».
Η διάγνωση του συνδρόμου επιτυγχάνεται συνήθως πιο εύκολα σε άτομα που λαμβάνουν γλυκοκορτικοειδή. Οι διαγνωστικές εξετάσεις είναι αιματολογικές και βιοχημικές προκειμένου να επιβεβαιωθεί η υπερβολική ποσότητα κορτιζόλης.
Στην περίπτωση που δεν υφίσταται φαρμακευτική αγωγή με γλυκοκορτικοειδή, οι γιατροί διερευνούν την πιθανότητα όγκου στην υπόφυση, στα επινεφρίδια ή αλλού, χρησιμοποιώντας κυρίως απεικονιστικές εξετάσεις, όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Οι θεραπευτικές επιλογές
Χωρίς θεραπεία, το σύνδρομο Cushing μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή.
Στην περίπτωση που προκαλείται εξαιτίας φαρμακευτικής αγωγής, η αλλαγή της δόσης σε συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό είναι αρκετή για την αντιμετώπιση του.
Αν εντοπιστεί όγκος, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή του. Οι γιατροί συχνά χορηγούν και κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή που αναστέλλει την υπερέκκριση κορτιζόλης.
Ζώντας με το σύνδρομο Cushing
Οι καλές συνήθειες του τρόπου ζωής είναι το κλειδί για την αποφυγή επιπλοκών, διευκρινίζουν οι ειδικοί. Η υγιεινή διατροφή και η τακτική άσκηση είναι απαραίτητοι παράγοντες για βελτίωση των συμπτωμάτων, κατά την Δρ Nachtigall.
Ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και η λήψη φαρμάκων για να αποτραπεί η πιθανότητα υπέρτασης, προστατεύει σημαντικά τους ασθενείς.
Το σύνδρομο Cushing αυξάνει επίσης τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Οι ασθενείς πρέπει να προφυλάσσουν τον εαυτό τους από ατυχήματα λόγω της ευαισθησίας αυτής και να προσπαθούν να διατηρούν την αντοχή των οστών τους μέσω άσκησης και κατάλληλης διατροφής παράλληλα με την επαρκή πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D.
Πηγή: HEALTH.HARVARD.EDU