Στη μελέτη, οι συγγραφείς αναφέρουν ότι οι όρχεις μπορεί να λειτουργούν ως ντεπόζιτο για τον SARS-CoV-2, τον ιό που προκαλεί την ασθένεια COVID-19. Η μελέτη δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα σε κάποιο περιοδικό αλλά μπορεί κάποιος να τη βρει στο MedRxiv.
Η μελέτη
Έτσι, θέλησαν να εξακριβώσουν για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό. Ο SARS-CoV-2 χρειάζεται έναν υποδοχέα για να εισέλθει στον ανθρώπινο ιστό. Αυτός ο υποδοχέας ονομάζεται «ένζυμο μετατροπής της αγγειοτενσίνης (ACE2)», εμφανίζεται σε πολλές περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένου των πνευμόνων και των όρχεων. Οι επιστήμονες εξέτασαν διάφορες περιοχές ιστού και πρόσεξαν ότι η ποσότητα του ACE2 ήταν ιδιαίτερα μεγάλη στους όρχεις. Αντίθετα, εντόπισαν πολύ λίγη ποσότητα του ενζύμου στον ιστό των ωοθηκών.
Έτσι οι συγγραφείς της μελέτης καταλήγουν στην εξής θεωρία: Η μεγάλη έκφραση ACE2 στους όρχεις αυξάνει τις πιθανότητες ότι μπορεί να αποτελούν ένα ρεζερβουάρ για τον ιό, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του στους άντρες. Γι΄αυτό, χρειάζεται να ερευνηθεί περισσότερο».
Οι ενστάσεις των ειδικών
Ο γιατρός Ροντ Μίτσελ είναι Σύμβουλος Παιδίατρος-Ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στο Ηνωμένο Βασίλειο και τοποθετήθηκε σχετικά με τη μελέτη. «Πρόκειται για μία μικρή μελέτη με χαμηλό αριθμό συμμετεχόντων. Η υπόθεσή τους ότι οι όρχεις λειτουργούν ως δεξαμενή για τον ιό είναι θεωρητική και δεν έχει εξεταστεί πραγματικά. Επίσης, είναι σημαντικό ότι η μελέτη δεν καθορίζει πότε κάποιος προσβάλλεται από τον ιό και γι΄αυτό δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί με ακρίβεια η διάρκεια της λοίμωξης».
Ο δρ. Μίτσελ εκφράζει επίσης, τις ενστάσεις του για τις μεγάλες ηλικιακές διαφορές ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Συγκεκριμένα αναφέρει:«Δεδομένης της ποικιλίας στη συμπεριφορά του ιού και τις διαφορές στους όρχεις ανάμεσα στα παιδιά και στους ενήλικες, αυτό είναι μία σημαντική έλλειψη».
Ο Ροντ Μίτσελ εξηγεί ακόμα ότι παρόλο που η ACE2 είναι σημαντική για την είσοδο του ιού στο κύτταρο, υπάρχουν και άλλες πρωτεΐνες που παίζουν ρόλο. Η παρουσία του ενζύμου δε σημαίνει απαραίτητα ότι ο ιός μπορεί να εισχωρήσει και να παραμείνει στους όρχεις.
Συμπερασματικά, καταλήγουμε ότι η θεωρία που υποστηρίζει ότι οι όρχεις λειτουργούν ως δεξαμενή για τον ιό μοιάζει απίθανη.