Η Παγκόσμια Ημέρα για τη νόσο του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η «Χάρτα της EPDA», που σκοπό είχε να ενημερώσει τους πάσχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματά τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.
Σήμερα, 25 χρόνια μετά, η προσπάθεια για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σχετικά με τη νόσο συνεχίζεται, με στόχο να μειωθεί το στίγμα των ασθενών, όπως και οι διακρίσεις εις βάρος του, ενώ ραγδαίες είναι και οι ερευνητικές εξελίξεις που οδηγούν στην ανάπτυξη νέων τρόπων αξιολόγησης των συμπτωμάτων.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη και η δεύτερη πιο διαδεδομένη νευρολογική πάθηση, που επηρεάζει περίπου 10 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι πάνω από 20.000 άνθρωποι ζουν με τη νόσο, ενώ κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 1.000 νέες περιπτώσεις.
Ο επιπολασμός της νόσου είναι περίπου 200 περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού και η επίπτωση της είναι περίπου 25 περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού, αλλά αυτοί οι αριθμοί μπορεί να διαφοροποιούνται από τη μια περιοχή του κόσμου στην άλλη.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως την κίνηση και συνήθως αναπτύσσεται αργά. Τα συμπτώματα στα αρχικά στάδια μπορεί να είναι τόσο ελαφρά που τα άτομα συχνά τα αγνοούν ή νομίζουν ότι είναι απλώς μέρος της γήρανσης. Παρ' όλα αυτά, η έγκαιρη ανίχνευση της νόσου μπορεί να βελτιώσει σημαντικά το πόσο καλά μπορεί να αντιμετωπιστεί μακροπρόθεσμα.
Ένα από τα πρώτα και πιο γνωστά σημάδια είναι το τρέμουλο, που συνήθως αρχίζει στα χέρια ή τα δάχτυλα. Εμφανίζεται συνήθως όταν το σώμα ξεκουράζεται. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να αισθανθεί ότι το χέρι του τρέμει ενώ παρακολουθεί τηλεόραση ή κρατάει ένα φλιτζάνι τσάι. Αν και συνήθως δεν προκαλεί πόνο, μπορεί να γίνει ενοχλητικό όταν συνεχίζεται.
Ένα άλλο πρώιμο σημάδι είναι η ορατή αλλοίωση του γραφικού χαρακτήρα. Τα άτομα μπορεί να παρατηρήσουν ότι ο γραφικός τους χαρακτήρας έχει γίνει ασυνήθιστα μικρός ή στενά στοιβαγμένος, μια κατάσταση γνωστή ως μικρογραφία. Αυτό συμβαίνει καθώς ο εγκέφαλος χάνει σιγά σιγά τον έλεγχο των λεπτών κινητικών κινήσεων.
Η βραδυκινησία, ή η επιβραδυνόμενη κίνηση, είναι ένα άλλο προειδοποιητικό σημάδι. Εργασίες ρουτίνας, όπως το κούμπωμα ενός πουκαμίσου ή το κόψιμο λαχανικών, μπορεί να αρχίσουν να παίρνουν περισσότερο χρόνο και να φαίνονται πιο επίπονες. Δεν πρόκειται για κούραση, απλώς το σώμα δεν ανταποκρίνεται τόσο γρήγορα όσο κάποτε.
Οι γιατροί ελέγχουν επίσης για μυϊκή δυσκαμψία, η οποία μπορεί να εμφανιστεί στα χέρια, τα πόδια ή τον αυχένα. Οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται λιγότερη ταλάντωση των χεριών κατά το περπάτημα ή μεγαλύτερη δυσκολία να γυρίσουν το κεφάλι. Αυτό το είδος δυσκαμψίας δεν είναι το ίδιο με τον συνήθη μυϊκό πόνο και δεν εξαφανίζεται εύκολα.
Μπορεί επίσης να παρατηρηθούν αλλαγές στη στάση του σώματος ή στην ισορροπία. Το άτομο μπορεί να αρχίσει να γέρνει προς τα εμπρός ή να γίνεται λιγότερο σταθερό στα πόδια του, ιδίως όταν κάνει ξαφνικές στροφές. Οι γιατροί συνήθως παρατηρούν τα μοτίβα βάδισης για να εντοπίσουν αυτές τις ανεπαίσθητες αλλαγές.
Οι ασθενείς με Πάρκινσον παρουσιάζουν επίσης απώλεια της αίσθησης της γεύσης πολύ νωρίτερα και μερικές φορές 20 χρόνια πριν από την εμφάνιση των κινητικών συμπτωμάτων του Πάρκινσον.
Οι εκφράσεις του προσώπου μπορεί να γίνουν λιγότερο εκφραστικές. Αυτό το σύμπτωμα, που μερικές φορές περιγράφεται ως « πρόσωπο μάσκα», κάνει ένα άτομο να φαίνεται λιγότερο εκφραστικό ή συναισθηματικά επίπεδο. Το ίδιο το άτομο μπορεί να μην παρατηρήσει καν την αλλαγή.
Υπάρχει επίσης μια απαλή, αργή φωνή που μπορεί να εμφανιστεί πριν καν το άτομο την αντιληφθεί. Η κατάποση συνήθως συνεχίζει να είναι φυσιολογική μέχρι την προχωρημένη νόσο.
Παραδόξως, ο διαταραγμένος ύπνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί νωρίς. Ορισμένα άτομα βλέπουν έντονα όνειρα ή τα ενεργοποιούν σωματικά, όπως φωνές ή κλωτσιές τη νύχτα. Τέτοιες διαταραχές μπορεί να εμφανιστούν χρόνια πριν γίνουν εμφανή τα άλλα συμπτώματα.
Οι ειδικοί προτείνουν να συμβουλευτείτε έναν νευρολόγο εάν κάποιος έχει δύο ή περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα. Παρόλο που δεν υποδηλώνουν όλα τα προβλήματα τρέμουλου ή κίνησης τη νόσο Πάρκινσον, η έγκαιρη παρατήρηση αυτών των προειδοποιητικών σημείων μπορεί να οδηγήσει σε ακριβέστερη διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία.