Σάλο προκάλεσε η χθεσινή καταγγελία από την ΑΡΣΙ (Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών) για την απόφαση μη πρόσληψης μίας γυναίκες στο ΕΣΥ, επειδή είναι «μητέρα δύο παιδιών, γεγονός το οποίο δεν συνάδει με τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του ιατρικού λειτουργήματος».
Το Υπουργείο Υγείας διέψευσε την καταγγελία υποστηρίζοντας ότι ο λόγος που δεν έγινε δεκτό το αίτημά της δεν σχετίζεται με την μητρότητα. Το Υπουργείο Υγείας αναφέρει ότι η γιατρός που πήρε τη θέση έχει περισσότερα τυπικά προσόντα και έχει ακριβώς την ίδια οικογενειακή κατάσταση με την καταγγελούσα.
Η ΟΕΝΓΕ δεν πείστηκε από τις εξηγήσεις
Η ΟΕΝΓΕ, πάντως, δεν θεωρεί πειστική την εξήγηση του Υπουργείου Υγείας ότι η οικογενειακή κατάσταση των υποψηφίων δεν επηρέασε την αντικειμενική κρίση του συμβουλίου κρίσης.
«Το πρακτικό, στο οποίο αναφέρεται ξεκάθαρα ότι οι κριτές προβληματίστηκαν ΄άν θα μπορούσε η συνάδελφος αν και πολύ αξιόλογη να προσαρμόσει την επαγγελματική της ζωή στο πλαίσιο που της θέτει η οικογενειακή της ζωή, λόγω των δύο μικρών παιδιών΄, αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο» αναφέρει η ΟΕΝΓΕ στην ανακοίνωσή της.
Έτσι, η ΟΕΝΓΕ κάνει λόγο για σαφή διάκριση σε βάρος μιας συναδέλφου μητέρας ανήλικων παιδιών.
Η ΟΕΝΓΕ καταγγέλει άδικες απολύσεις γυναικών
Η Ομοσπονδία καταγγέλλει ότι αυτή η διάκριση σε βάρος μίας εργαζόμενης μητέρας δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό.
«Συνάδελφος μας επικουρική γιατρός , ,μητέρα ανήλικου τέκνου ,βρέθηκε στο στόχαστρο διοικητή νοσοκομείου και τελικά απολύθηκε επειδή έκανε το λάθος να διεκδικήσει την άδεια ειδικού σκοπού. Δεκάδες εργαζόμενες μητέρες απολύονται μετά την άδεια μητρότητας. Εκατοντάδες νέες γυναίκες εκβιάζονται να υπογράψουν δήλωση ότι δε θα δημιουργήσουν οικογένεια ως προϋπόθεση για να προσληφθούν. Δεκάδες καταγγελίες την περίοδο της πανδημίας για εργοδότες που απειλούσαν μητέρες εργαζόμενες ότι θα απολυθούν αν διεκδικήσουν την «άδεια ειδικού σκοπού» επισημαίνει
Τέλος, η ΟΕΝΓΕ χαρακτηρίζει υποκριτικές και εξοργιστικές τις δηλώσεις της Αναπληρώτριας Υπουργού Υγείας, Μίνας Γκάγκα. Είναι υποκριτικές «γιατί υπερασπίζεται με σθένος την πολιτική που γεννά , συντηρεί ,αναπαράγει και διευρύνει τις οικονομικές ,κοινωνικές, και εργασιακές αιτίες της ανισοτιμίας και των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. Την πολιτική που σε τελική ανάλυση θεωρεί την προστασία της μητρότητας «βαρίδι» και «κόστος» για το κράτος και την εργοδοσία» καταλήγει.