Πώς μπορούν να συμμετέχουν στο θρησκευτικό κλίμα και τις παραδόσεις των ημερών αυτών, χωρίς να βλάψουν τον εαυτό τους και τη θεραπεία τους; Οδηγίες επιβίωσης για τους ασθενείς αυτούς από διατροφολόγο.
«Ο διαβητικός θα πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτικός», αναφέρουν ο δρ Ανδρέας Μελιδώνης, Συντονιστής Διευθυντής Διαβητολογικού-Καρδιομεταβολικού Κέντρου Μetropolitan Hospital, Πρόεδρος ΕΚΟΜΕΝ και ο κ. Κάρολος Παπαλαζάρου, Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Συνεργάτης του Metropolitan Hospital.
Ένα άτομο με σακχαρώδη διαβήτη, για να επιτύχει μια καλύτερη πορεία της νόσου του, έχει μάθει να ζει με κάποιους μικρούς διατροφικούς περιορισμούς και να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πλάνο στα πλαίσια της μεσογειακής διατροφής. Ένα πιο «ελεύθερο» διατροφικά πασχαλινό τραπέζι που πραγματοποιείται μια μέρα τον χρόνο δεν θα επηρεάσει όλη αυτή την προσπάθεια.
Επομένως, αν δεν υπάρχουν συννοσηρότητες όπως χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ή υπερουριχαιμία, μπορεί να καταναλώσει ό,τι υπάρχει στο τραπέζι αλλά χωρίς υπερβολές στις ποσότητες αμυλούχων τροφίμων (όπως πίτες, πατάτες, ψωμί) και γλυκών.
«Μια καλή συμβουλή που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι, οι διαβητικοί να συνοδέψουν το κρέας που θα καταναλώσουν με άφθονη ποσότητα σαλάτας, καθώς οι φυτικές ίνες δεσμεύουν μέρος της χοληστερόλης των τροφών ενώ παράλληλα μειώνουν το γλυκαιμικό φορτίο του γεύματος οδηγώντας σε μια πιο ομαλή αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Σχετικά με το αλκοόλ, επιτρέπονται 2 μονάδες αλκοόλης κατά τη διάρκεια του γεύματος, οι οποίες πρακτικά αντιστοιχούν περίπου σε 2 ποτήρια κρασιού ή 2 κουτάκια μπύρας ή 2 σφηνάκια τσίπουρου», επισημαίνουν οι ειδικοί.
Σε περίπτωση επιθυμίας για κάποιο γλυκό θα ήταν προτιμότερο να καταναλωθεί προς το απόγευμα με κάποια χρονική διαφορά από το γεύμα και το άτομο με διαβήτη να προτιμήσει κάποιο γλυκό με στέβια. Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τη σωματική άσκηση. Ένας καλός περίπατος μετά το τραπέζι μπορεί να συμβάλει στη χώνεψη αλλά και στην αποφυγή πρόσληψης ανεπιθύμητου βάρους.
«Συμπερασματικά η Μεγάλη Εβδομάδα και το λυτρωτικό Πάσχα που ακολουθεί μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν μια άσκηση πίστης, υπομονής και επιμονής στη συμμόρφωση των διατροφικών επιλογών υγείας.
Μια τέτοια συμπεριφορά διατροφής και υγείας θα οδηγήσει στη συμπόρευση της Ανάστασης του Κυρίου με τη μεταβολική «ανάσταση» των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη», καταλήγουν οι κ.κ. Μελιδώνης και Παπαλαζάρου.