Η επιστολή που έστειλε ο Γρηγόρης Λεοντόπουλος, Πρόεδρος της Ένωσης, φαίνεται να εμπλέκει στην ιστορία τον ΠΦΣ, καθώς σύμφωνα με όσα αναφέρει σε νεότερη επιστολή που αποστέλλει ο Σύλλογος στον ίδιο τον λ. Λεοντόπουλο δηλώνει εμμέσως την αντίθεσή του σε πιθανή διάθεση των ΦΥΚ (Φάρμακα Υψηλού Κόστους) από τα ιδιωτικά φαρμακεία.
Ο κ. Λεοντόπουλος ζήτησε από τον Θάνο Πλεύρη να πάρει θέση για τον τρόπο με τον οποίο θα καλύπτονται τα φάρμακα των ασθενών με σοβαρές παθήσεις εφόσον για πρώτη φορά το σχέδιο του οργανισμού του ΕΟΠΥΥ δεν προβλέπει την ίδρυση φαρμακείων. Αυτό που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του ΠΦΣ αποτυπώνεται στην επιστολή της προς τον κ. Λεοντόπουλο. «Η αναφορά σας ότι αν αυτά τα φάρμακα φύγουν από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ θα «εξαφανίζονται μέσω των παράλληλων εξαγωγών» και θα λείψουν από την εγχώρια αγορά, αγνοεί τις δεσμευτικές προτάσεις μας για απόλυτη εφαρμογή διπλογραφικού συστήματος ακύρωσης και ιχνηλασιμότητας αυτών των φαρμάκων, προκειμένου να εκμηδενιστεί αυτή η πιθανότητα η οποία απασχολεί και τις φαρμακευτικές εταιρείες (ΚΑΚ) και όλους εμάς στα φαρμακεία» αναφέρουν μεταξύ άλλων.
Η νεότερη ανακοίνωση του ΠΦΣ:
Με το πρόσφατο Δελτίο Τύπου με το οποίο διαμαρτύρεστε για το κλείσιμο του φαρμακείου του ΕΟΠΥΥ στη Καλαμάτα, για μία ακόμη φορά κάνετε αναφορά για απόφαση που εξυπηρετεί αυτά που αποκαλείτε «τα φαρμακεία της αγοράς», κατηγορώντας τα ότι ωφελούνται εις βάρος των συμφερόντων του Οργανισμού, για συνακόλουθες ελλείψεις φαρμάκων ΦΥΚ και για οικονομική επιβάρυνση και ταλαιπωρία των νεφροπαθών, επιχειρηματολογία την οποία φροντίζετε να επαναφέρετε επανειλημμένα, με κάθε ευκαιρία.
Ο ΠΦΣ σθεναρά υποστηρίζει την επιστροφή των ΦΥΚ στο φυσικό τους χώρο, στο «φαρμακείο της κοινότητας» από το οποίο όλοι οι ασφαλισμένοι προμηθεύονται το σύνολο των φαρμάκων τους χωρίς αστερίσκους και εξαιρέσεις. Άλλωστε τα φάρμακα αυτά (ΦΥΚ) χορηγούνται ήδη από τα φαρμακεία μας, για το σύνολο των ταμείων εκτός ΕΟΠΥΥ, για τον οποίο εξακολουθούν να παρατηρούνται ουρές, καθυστερήσεις και χρόνιες ταλαιπωρίες ασθενών και συνοδών, πολύωρες μετακινήσεις για την προμήθεια τους, χαμένες εργατοώρες, κοστοβόρες δαπάνες για courier κλπ. φαινόμενα για τα οποία δεν κάνετε καμία αναφορά ή σκοπίμως αποκρύπτετε.
Η προμήθεια των ΦΥΚ χωρίς οικονομική επιβάρυνση για τους ασθενείς, από όλα τα φαρμακεία (και της επαρχίας), όλες τις ώρες τις ημέρας (και τα απογεύματα), όλες τις μέρες της εβδομάδας (και τα Σαββατοκύριακα) είναι η μόνη λύση στα παραπάνω προβλήματα που συνεχίζουν να εμφανίζονται και να ταλαιπωρούν τους ασθενείς και όχι βέβαια η ανεδαφική, ανεφάρμοστη και ουτοπική ανάπτυξη και επέκταση ενός δικτύου κρατικών φαρμακείων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη οικονομική επιβάρυνση του Οργανισμού και το «Δημοσιονομικό κόστος» το οποίο συχνά επικαλείστε.
Η προσέγγιση επίσης ότι «τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ λειτούργησαν όλα αυτά τα χρόνια σαν ασπίδα προστασίας στην οικονομική κρίση για μεγάλο μέρος του πληθυσμού που πάσχει από σοβαρές ασθένειες», σκοπίμως αγνοεί ότι τα φάρμακα αυτά των σοβαρών ασθενειών (ΦΥΚ) εκ του Νόμου, από όπου και αν δίνονται, έχουν μηδενική συμμετοχή και συνεπώς καμία επιβάρυνση για τον ασφαλισμένο, ούτε βέβαια τίθεται θέμα διαφοράς ασφαλιστικής και λιανικής τιμής, αντίθετα η διακίνησή τους από άλλα κανάλια διανομής εκτός εκείνου που ξεκινά από την εταιρεία και καταλήγει στον ασθενή μέσω των ιδιωτικών φαρμακείων, επιφέρει επιπλέον χρεώσεις για τον Οργανισμό.
Η αναφορά σας ότι αν αυτά τα φάρμακα φύγουν από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ θα «εξαφανίζονται μέσω των παράλληλων εξαγωγών» και θα λείψουν από την εγχώρια αγορά, αγνοεί τις δεσμευτικές προτάσεις μας για απόλυτη εφαρμογή διπλογραφικού συστήματος ακύρωσης και ιχνηλασιμότητας αυτών των φαρμάκων, προκειμένου να εκμηδενιστεί αυτή η πιθανότητα η οποία απασχολεί και τις φαρμακευτικές εταιρείες (ΚΑΚ) και όλους εμάς στα φαρμακεία.
Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε προς την αποκατάσταση αυτής της Πανευρωπαϊκής πρωτοτυπίας που αφορά την εγχώρια πρακτική στη διακίνηση των ΦΥΚ, για την αποσυμφόρηση των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ, για την εξομάλυνση των συνθηκών εξυπηρέτησης και την εξάλειψη της ταλαιπωρίας των ασθενών καθώς και για την προστασία του κοινού από επικίνδυνες και λανθασμένες προσεγγίσεις που δεν υπηρετούν τελικά το κοινό καλό αλλά διερωτόμαστε μήπως εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα.