Τα απανωτά περιστατικά bullying που καταγράφονται τις τελευταίες ημέρες στην χώρα, επιβεβαιώνουν με δραματικό τρόπο τα σοκαριστικά αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία τα περιστατικά αυτά αγγίζουν το 50-60% του εφηβικού πληθυσμού στην Ελλάδα!
Η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας, λένε οι ειδικοί. Πιο ευάλωτα, σύμφωνα με όσα προκύπτουν στην έρευνα, φαίνεται να είναι τα κορίτσια, τα παιδιά που προέρχονται από οικογενειακό περιβάλλον με οικονομική δυσπραγία αλλά και παιδιά που έχουν μεταναστεύσει στην Ελλάδα σε συνθήκες αναγκαστικής μετακίνησης.
Οι μορφές του bullying
Ως σχολικός εκφοβισμός, ορίζεται η άσκηση βίας, σωματικής ή ψυχολογικής, αλλά και η επιβολή κοινωνικής περιθωριοποίησης στο σχολικό περιβάλλον. Εν έτει 2023, το bullying χρησιμοποιεί ως όχημα και τα ηλεκτρονικά μέσα.
Ο διαδικτυακός εκφοβισμός εμφανίζεται συχνά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσω SMS, email ή οποιασδήποτε άλλης διαδικτυακής πλατφόρμας όπου παιδιά και έφηβοι αλληλεπιδρούν.
“Απελπισία και αίσθημα ταπείνωσης”
Ματαίωση. Αίσθηση παγίδευσης. Κοινωνική απόσυρση. Θυματοποίηση. Αυτοκτονικές σκέψεις. Είναι οι λέξεις που οι επιστήμονες ψυχικής υγείας ακούν συχνά από το στόμα παιδιών και εφήβων που κατ’ εξακολούθηση έχουν πέσει θύματα τέτοιας συμπεριφοράς. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, το χρόνιο στρες που προκαλεί το bullying, μπορεί να οδηγήσει και στην εκδήλωση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, όπως είναι οι διαταραχές ύπνου, μειωμένη όρεξη, σωματικοί πόνοι απροσδιόριστης αιτίας.
Βullying και μακροχρόνιες επιπτώσεις
Η εμπειρία της θυματοποίησης, ιδίως όταν είναι επαναλαμβανόμενη, συχνά αφήνει την σφραγίδα της και στο θύμα ως ενήλικα. Οι τραυματικές εμπειρίες, μπορούν να μπλοκάρουν την ικανότητα λογικής διαχείρισης των περιστατικών εκφοβισμού που βίωσε το θύμα, μεταφέροντας το χρόνιο στρες και στην ενήλικη ζωή του. Όσο συχνότερο και πιο βίαιο ήταν το πλαίσιο του εκφοβισμού, τόσο εντονότερο μπορεί να γίνει το αποτύπωμα και μετά την ενηλικίωση.
Ποια είναι τα σημάδια πιθανού bullying;
Πάρα πολλά παιδιά, αποφεύγουν να εκθέσουν ξεκάθαρα το πρόβλημα στο οικογενειακό ή στενό κοινωνικό τους περιβάλλον, είτε επειδή φοβούνται ότι η κακοποίηση θα γίνει βιαιότερη, είτε επειδή βιώνουν την έλλειψη αντίδρασης τους ως προσωπική αδυναμία και ντρέπονται να μιλήσουν για αυτό.
Σχεδόν πάντα ωστόσο, λένε οι επιστήμονες, υπάρχουν ενδείξεις. Φυσικά στοιχεία, όπως ανεξήγητες μελανιές ή εκδορές, ή επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί που αποδίδονται σε τυχαία περιστατικά.
Πολύ συχνά, το παιδί θύμα bullying, εκδηλώνει αισθήματα απέχθειας προς το σχολείο. Αποφεύγει κοινωνικές συναναστροφές, η σχολική του επίδοση πέφτει, γίνεται ευερέθιστο ακόμα και επιθετικό.
Όλα τα παραπάνω χρήζουν διερεύνησης από τους γονείς, που συχνά αποδίδουν την αλλαγή της συμπεριφοράς στις μεταπτώσεις της εφηβείας.
Πώς αντιμετωπίζεται το bullying
Μιλήστε ανοιχτά με το παιδί σας. Είναι η πρώτη συμβουλή που ακούν οι γονείς. Δημιουργείστε ένα περιβάλλον ασφάλειας, όπου θα μπορέσει να εκμυστηρευθεί τί του συμβαίνει.
Μην προσπαθήσετε να εντοπίσετε τις αιτίες του εκφοβισμού.. το παιδί-θύμα δεν ξέρει γιατί του φέρονται έτσι. Δεν πρέπει να κληθεί να εξηγήσει εκείνο την συμπεριφορά του θύτη.
Απευθυνθείτε άμεσα στην σχολική μονάδα. Αν το bullying έχει διαδυκτιακή μορφή, ζητήστε βοήθεια από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Μην διστάσετε να στραφείτε σε εξειδικευμένους επιστήμονες. Ο κύκλος του φόβου σπάει σε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης, αποτρέποντας έτσι σοβαρότερες συνέπειες για το παιδί.