Η πανδημία COVID-19 που προκαλείται από τον ιό SARS-CoV-2, με πρόσφατες αναφορές έχει αποδειχτεί ότι διασπείρεται με εκθετικό τρόπο, δια μέσου ασυμπτωματικών ή ήπια συμπτωματικών ασθενών. Η πανδημία COVID-19 αποτελεί μια δυναμική κατάσταση με διαρκώς εμφανιζόμενα νέα συμπτώματα και προγνωστικούς παράγοντες εμφάνισης της νόσου.
Ένα σύμπτωμα το οποίο επανειλημμένα αναφέρεται σε μελέτες ασθενών αποτελεί η απώλεια της όσφρησης (ανοσμία) και της γεύσης (αγευσία). Κατά τη στιγμή της εμφάνισης των συμπτωμάτων σε πολλούς ασθενείς εξ’ αυτών, δεν ετέθη η υποψία για COVID-19 καθώς αυτοί δεν εμφάνιζαν πυρετό, βήχα ή άλλες συστηματικές διαταραχές. Μερικοί ασθενείς έχουν επίσης αναφέρει δυσγευσία με την έννοια της αλλαγής της γεύσης στο στόμα. Κορυφαίοι επιστήμονες στη ρινολογία εκτιμούν ότι η εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων θα μπορούσε είτε να αποτελεί έναν αιτιολογικό παράγοντα για έλεγχο της νόσου, όπου αυτό είναι πιθανόν, είτε θα μπορούσε να αποτελεί ένα κριτήριο για αυτο-απομόνωση.
Σε μια πολυκεντρική μελέτη στην Ευρώπη η οσφρητική απώλεια πριν την εκδήλωση άλλων συμπτωμάτων, ευρέθη στο 11.8% των περιπτώσεων. Η αποκατάσταση της όσφρησης με την αποδρομή της νόσου ήταν 44%, ενώ 56% των ασθενών εμφάνιζαν εμμένουσα οσφρητική δυσλειτουργία ακόμα και μέρες μετά την αποδρομή των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου.
Διαβάστε ΕΔΩ τι είπε ο Τσιόδρας για μελέτη που αφορούσε τις διαταραχές στην όσφρηση σε ασθενείς με COVID-19.
Έτσι, με τη συμμετοχή Πανεπιστημιακών Ωτορινολαρυγγολογικών Κλινικών της Χώρας θα διεξαχθεί πολυκεντρική ερευνητική πρωτοβουλία που θα αφορά την μελέτη του ρόλου των διαταραχών όσφρησης και γεύσης, ως πρώιμο διαγνωστικό σημείο και προγνωστικός παράγοντας της βαρύτητας για την νόσηση με τον ιό SARS-CoV-2.
Στους σκοπούς της πολυκεντρικής αυτής μελέτης περιλαμβάνονται:
1ον. H ανίχνευση της συσχέτισης διαταραχών όσφρησης/γεύσης με λοίμωξη από τον ιό COVID-19.
2ον. Η ανίχνευση πιθανής πρώιμης εμφάνισης ανοσμίας/αγευσίας.
3ον. Η ανίχνευση της συσχέτισης της βαρύτητας της δυσλειτουργίας της όσφρησης/γεύσης με τη σοβαρότητα και την πορεία της νόσου.
4ον. Ο προσδιορισμός της πορείας αποκατάστασης των δυσλειτουργιών αυτών.
5ον. Η σύγκριση της συχνότητας εμφάνισης αγευσίας σε σχέση με την ανοσμία.
6ον. Οι πιθανές διαφορές μεταξύ ασθενών από διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές αλλά και οι διαφορές μεταξύ των δυο φύλων.
7ον. Η συλλογή δεδομένων στον Ελληνικό πληθυσμό και η σύγκριση τους με τα ευρήματα άλλων χωρών.